toqquşmaq — f. 1. Qarşı qarşıya hərəkət edərkən üz üzə gələrək bir birinə bərk toxunmaq, dəymək, çarpmaq. Qatarlar toqquşdu. – . . Hovuzun bu başından girib, o biri başına çatana qədər on adama toqquşursan. Ç.. // məc. Aralarında ziddiyyət baş vermək;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çoqquşmax — (Zəngilan) toqquşmaq. – Qaçanda əliynən çoqquşdux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çarpılmaq — f. Zərblə, şiddətlə dəymək, toxunmaq, toqquşmaq, vurmaq. Dəniz yavaşyavaş uğuldayır, dalğalar zərblə qayalara çarpılaraq şırıldayırdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyüşmək — f. (Bir biri ilə) çarpışmaq, vuruşmaq, savaşmaq, toqquşmaq. Qoçlar döyüşür. Xoruzlar döyüşlər. – Mərd döyüşəndə namərd qaçar. (Məsəl). Dünyanı sellərində çalxayan bizim həyat; Sağdan sola döyüşmüş, sonra yoluna düşmüş. M. Müş.. Döyüşdükcə qoca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarşı — 1. is. Bir şeylə üzbəüz olan yer və ya şey, müqabil tərəf; qabaq. Evin qarşısı. Dağın qarşısı. Məktəbin qarşısı. – Baxınız, qarşımı tutmuş bir axın; Güclüdən güclü, dənizdən daşqın. M. Müş.. // Yerlik halında: qarşısında – qabağında, önündə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaşqalaşmaq — f. məh. Toqquşmaq, birbiri ilə sözləşmək, çəkişmək, tutaşmaq, deyişmək. Ay yoldaşlar, sizə bir söz söyləyim; Kəndlilərlə qaşqalaşdı mollalar. Aşıq Mirzə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toqquşma — 1. «Toqquşmaq»dan f. is. 2. Mübahisə, münaqişə, sözə gəlmə, dalaşma, dava dalaş. <Həcər xanım:> Şəmsinin fikrini anlayıram, o qorxur ki, yenə aralarına toqquşma düşər. S. S. A.. Elə bil <Mirzə Polad> heç Müqim bəylə üz üzə gəlməmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz-üzə — bax üzbəüz. Oturub üz üzə üç nəfər çoban; Yanıq Əjdər, Qara Qurban, gənc Osman. H. K. S.. Vaxt olur, üz üzə də; Əyləşir iki düşmən. H. Hüseynzadə. Üz üzə gəlmək – 1) bax üzbəüz gəlmək. . . Mirzağa Cəmilə ilə yenə üz üzə gəldi. S. H.. Səməd əmisi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekbəyek — z. <fars.>: yekbəyek gəlmək – üz üzə gəlmək, müxalifət göstərmək, toqquşmaq, sözü düz gəlməmək. Axı belə ağır bir zəmanədə böyüklərlə bu cür yekbəyek gəlmək yalnız ziyan gətirə bilər. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
